در ایام فاطمیه، رزمندگان اسلام در جبهه‌ها حال و هوای خاص و پرشوری داشتند. بسیاری از عملیات‌ها با رمز یا زهرا (س) آغاز می‌شد، در بسیاری از سربند‌های رزمندگان کلمه «یا زهرا» بود، فرصت ایام فاطمیه، عشق رزمندگان اسلام به حضرت صدیقه کبری، فاطمه زهرا (س) را بیشتر آشکار می‌کرد و رزمندگان اسلام در پرتو توسل به حضرت زهرا (س) نیرویی قوی بدست می‌آوردند که پیروزی آنان را تضمین می‌کرد.

یکی از شهدایی که برای بسیاری از رزمندگان، اسوه و الگو بود شهید محمد رضا تورجی‌زاده، فرمانده گردان یا زهرا (س) از لشکر امام حسین (ع) است. این شهید والامقام در کسب طهارت نفس و پاکی و ایمان و معنویت بسیار کوشا بود.

او به حضرت زهرا (س) علاقه وافری داشت و در عین حال که فرمانده گردان بود، یک مداح اهل بیت (ع) هم بود و در اغلب مداحی‌هایش از مصائب حضرت زهرا (س) می‌خواند و در وصیت‌نامه‌اش نیز وصیت کرد که اگر جسمی از او باقی ماند، روی سنگ قبرش بنویسند یا زهرا (س).

شهید تورجی‌زاده به نماز اول وقت بسیار اهمیت می‌داد و پیوسته قرآن می‌خواند و با قرآن مأنوس بود، او بار‌ها مجروح شده بود و هر بار قبل از بهبودی کامل مجدداً به جبهه‌ها باز می‌گشت، به‌طوری که در بین دوستانش به شهید زنده معروف بود.

نقل است که روزی در خط مقدم جبهه، کار‌ها گره خورده بود، خیلی از بچه‌ها پرپر شده بودند و خیلی از آن‌ها هم مجروح گشتند و شهید حاج حسین خرازی، فرمانده لشکر امام حسین (ع) خیلی بی قراری می‌کرد، امّا به روی خودش نمی‌آورد و خیلی‌ها داشتند باور می‌کردند که اینجا آخرش است و یک وضع عجیب و نگران‌کننده‌ای شده بود، در این احوال ناگهان شهید حاج حسین خرازی فرمانده لشکر، بی سیم چی را فرا می‌خواند و می‌گوید: تورجی‌زاده فرمانده گردان یا زهرا (س) را پیدا کن و بعد از پیدا کردن او، حاج حسین بی سیم را می‌گیرد و از پشت بی سیم با حالت بغض و گریه می‌گوید: تورجی‌زاده! چند خط روضه حضرت زهرا (س) برایم بخوان! تورجی‌زاده هم شروع کرد و گفت:

«در بین آن دیوار و در، زهرا صدا می‌زد پدر/ دنبال حیدر می‌دوید، از پهلویش خون می‌چکید/ زهرای من، زهرای من»

شهید خرازی با شنیدن همین مقدار روضه حضرت زهرا (س) از پشت بی سیم، از شدت تضرع و ابتهال، از هوش می‌رود و وضع عجیبی در جبهه حاکم می‌شود و مابقی رزمندگان با روحیه‌ای بالا به خط دشمن زده و عراقی‌ها را تارومار می‌کنند و در حقیقت با توسل به حضرت زهرا (س) گره کار باز می‌شود.

شهید تورجی‌زاده در وصیت‌نامه‌اش می‌نویسد: نهایت و اوج محبت، فانی شدن است و من فانی فی الله هستم! همه باید برویم که انا لله و انا الیه راجعون!

شهید تورجی زاده در ۲۳ تیر ۱۳۴۳ در شهر اصفهان به دنیا آمد و از سال ۱۳۶۱ در جبهه‌ها حضور یافت و در عملیات‌های والفجر یک، محرم، خیبر، بدر، والفجر هشت و عملیات کربلای ۵ شرکت داشت و سرانجام در ۵ اردیبهشت ۱۳۶۶ در منطقه عملیاتی کربلای ۱۰ (بانه) بر اثر اصابت ترکش ناشی از انفجار خمپاره به پهلوی چپ و بازوی راست به خیل شهدا پیوست و در گلستان شهدای اصفهان آرمید و مزارش پیوسته زیارتگاه آحاد مردم است.

این داستان، نمونه‌ای از نقش فاطمیه و توسل به حضرت زهرا (س) در بین رزمندگان اسلام است که امیدواریم از این مناسبت‌ها حداکثر استفاده را ببریم، مخصوصاً در این دورانی که هجمه‌ها فراوان شده و مشکلات هم افزون گشته و ما برای پیروزی در این صحنه‌ها و برای استحکام ایمان جوانانمان نیازمند توسل به اهل بیت عصمت و طهارت (ع) مخصوصاً حضرت زهرا (س) هستیم.

منبع: پایگاه خبری آستان مقدس حضرت فاطمه معصومه سلام‌الله‌علیها/ مرتضی نجفی قدسی

برشی از وصیتنامه شهید تورجی‌زاده

«امشب که قلم بر کاغذ می‌رانم، ان‌شاءلله هدفی جز رضای دوست و انجام وظیفه ندارم؛ در راه وظایفی که بر عهده‌ام گذاشته شده از ایثار جان هیچ دریغی ندارم. زمانی که قدم اول را در این راه برداشتم به نیت لقای خدا و شهادت بود، امروز بعد از گذشت این مدت راغب‌تر شده‌ام که این دنیا محلی نیست که دلی هوای ماندن در آن را بنماید.

خدایا شاهدی که لباس مقدس سپاه را به این عشق و نیت به تن کردم که برای من کفنی باشد آغشته به خون. خدایا معیار سنجش اعمال خلوص است. من می‌دانم اخلاصم کم است، اما اگر مخلص نیستم امیدوارم. اگر گناه و معصیت کورم کرده، بینای رحمتم. با لطف و کرم خود مرا دریاب که با لیاقت فرسنگ‌ها راه است.

شهید تورجی‌زاده: روی سنگ مزارم بنویسید «یا زهرا (س)»

همرزمانم، سخنی با شما دارم. همیشه گفته‌ام: بسیجی‌ها، سپاهی‌ها این لباسی که بر تن کرده‌اید خلعتی است از جانب فرزند حضرت زهرا (سلام الله علیها) پس لیاقت خود را به اثبات برسانید. نظم در امور را سرلوحه خود قرار دهید. روز به روز بر معنویت و صفای روح خود بیفزایید، نماز شب را وظیفه خود بدانید، حافظی بر حدود الهی باشید، در اعمال خود دقت کنید که جبهه حرم خداست؛ در این حرم باید از ناپاکی‌ها به دور بود.

عزیزانم، امام را همچون خورشیدی در بر بگیرید، به دورش بچرخید، از مدارش خارج نشوید که نابودیتان حتمی است.

اگر جنازه‌ای از من آوردند دوست دارم روی سنگ قبرم بنویسید: یا زهرا (علی‌ها السلام). خدایا در قبر مونسم باش که چراغ و فرش و مونسی به همراه ندارم. خدایا ما را از سلک شهیدان واقعی که در جوار خودت در عرش الهی در کنار مولا حسین (علیه السلام) هستند قرار بده».