عضو شورای عالی حوزه‌های علمیه با بیان اینکه شان و فضیلت حضرت زهرا(س) از آیات قرآن قابل اثبات است و کسی که منکر آن شود، بی‌انصاف است، به تبیین آیات مباهله و تطهیر در شان ایشان پرداخت.

آیت‌الله رضا استادی، شامگاه دوشنبه سوم اسفند ماه در جلسه تفسیر سوره مبارکه مومنون در دارالقرآن علامه طباطبایی(ره) گفت: ما وقتی راجع به حضرت زهرا(س) می‌خواهیم بحث کنیم، چند نوع می‌توان بحث کرد؛ فضایل ایشان در کتب شیعه و سنی فراوان وارد شده است و در میان اهل سنت نیز کسی نیست که منکر فضایل آن حضرت باشد.
وی افزود: مدل دیگر در بحث این است که ما حضرت زهرا(س) را باید طوری معرفی کنیم که در ردیف امیرالمومنین(ع) باشد، با عالم غیب سر و کار دارد و بگوییم مانند پیامبر می‌ماند و باز اگر دنبال این مسئله را نگیریم باز هم مخالف زیادی ندارد.
آیت‌الله استادی بیان کرد: در اینکه حضرت زهرا(س) مانند خدیجه است و با بقیه خانم‌ها فرق دارد، شکی نیست؛ اما آیا آن حضرت چه موضعی بعد از وفات پیامبر داشته و موضعگیری ایشان چطور بوده است و آیا به وقایع آن دوره راضی بوده است که این موضوعات نیز باید بحث شود زیرا وقتی ما به فضایل ایشان قایل هستیم و ایشان را در ردیف امام علی(ع) می‌دانیم، شخصیتی است که نمی‌شود دروغ گفته باشد یا موضعگیری ناحقی داشته یا اشتباهی کرده باشد.
وی افزود: اگر بخواهیم حرف حضرت زهرا را حجت بدانیم و دفاع ایشان از ولایت را مطرح کنیم، در صورت تمسک به روایات خودمان مشکلی نداریم، اما با دیگران اگر بحث کنیم مشکلاتی ایجاد می‌شود و اشکال‌تراشی‌هایی شبیه آنچه در حدیث ثقلین و غدیر کرده‌اند، مطرح می‌کنند.
40 آیه مرتبط با شخصیت حضرت زهرا(س)
آیت‌الله استادی اظهار کرد: ادله قرآنی درباره اثبات جایگاه و فضیلت حضرت زهرا(س) داریم که هیچکس منکر آن نیست مگر منصف نباشد؛ این ادله بهتر از تمسک به روایات و مسایل تاریخی است. برخی گفته‌اند تا 40 آیه درباره ایشان عنوان شده است.
استاد برجسته تفسیر قرآن عنوان کرد: علامه شرف‌الدین دنبال این بوده است که مباحث را متقن و بدون بدگویی مطرح کند و در یکی از کتبش نیز به بحث در این باره پرداخته است؛ ایشان چهار آیه درباره حضرت زهرا(س) و در ذیل آن نیز روایایت مطرح کرده است؛ سوره هل اتی اخلاص فاطمه زهرا، آیه مباهله، ایمان، آیه تطهیر عصمت و آیه مودت، چیزی را که باعث بقای تعلیمات رسول‌الله است را می‌گوید و اگر فردی چنین ویژگی‌ها را داشته باشد، حرفش حجت است و نمی‌توان از او گذشت.

آیه تطهیر بدون تردید در شان اهل بیت(ع) است

عضو شورای عالی حوزه‌های علمیه تصریح کرد: درباره آیه تطهیر برخی گفته‌اند که چون این ایه در وسط آیات دیگر است مربوط به زنان پیامبر(ص) است ولی جواب داد شده که ضمایر در آیات قبل و بعد، مونث است و در این آیه، مذکر؛ اصلا ما دلیلی نداریم که یک آیه یکجا نازل شده باشد، در اینجا ضمیر روشن می کند که مخاطب خانم های پیامبر نیستند.
وی ادامه داد: برخی گفته اند «یا» قبل از اهل البیت(ع) در تقدیر است و مخاطب با ندا مورد خطاب قرار گرفته است؛ در تاریخ گفته شده که پیامبر روزی چندبار این قسمت از آیه را در کنار خانه حضرت زهرا(س) خطاب به ایشان و حسنین(ع) خوانده است و روایات نیز موید این مسئله است که می‌گوید 5 تن بودند که این آیه نازل شد.
آیت‌الله استادی تصریح کرد: در مجمع‌البیان بحثی درباره رجس مطرح شده ست؛ «رجس» به معنای پلیدی است و تاکنون طوری معنا شده که هم گناه را شامل شود و هم اشتباه را؛ قاضی طباطبایی رساله‌ای نوشته و در آن گفته رجس علاوه بر گناه و اشتباه، جهل را هم شامل می شود و خدا خواسته شما اهل بیت(ع) از این سه مسئله دور باشید.
وی افزود: خدا از ما خواسته است که تشریعا به اراده خودمان گناه نکنیم و هر کدام گناه نکنیم مشمول اراده تکوینی نیز هست و اهل بیت(ع) نیز با اختیار هیچ وقت گناه، اشتباه و جهلی ندارند بنابراین این خصیصه ای که خدا داده است و اینکه گفته می شود تکوینی است پس فضیلتی نیست حرف درستی نیست زیرا اهل بیت(ع) هم می توانند گناه کنند اما نمی کردند. در مسئله عصمت نیز این موضوع وجود دارد  و همه ما نوعی عصمت داریم زیرا برخی کارها را هیچ وقت نمی کنیم و برای پیامبر و امام نیز با اینکه می توانند گناه انجام دهند ولی چون زشتی آن برای آنان روشن است این کار را نمی کنند و از همه پلیدی ها معصوم هستند.
عضو شورای عالی حوزه های علمیه گفت: در مجمع هم بیان شده که این اراده تکوینی است و نه تشریعی که توضیح دادیم، تکوینی بودن هم دلیلی بر عدم فضیلت نیست.

تبیینی در معنای واژه رجس

وی عنوان کرد: برخی مغالطه می‌کنند و به «لیذهب» تمسک کرده و می گویند پلیدی وجود داشته است و خدا خواسته آن را بردارد زیرا تا چیزی نباشد برداشتن آن معنایی ندارد؛ در جواب می گوییم برخی استعمالاتی برای این واژه وجود دارد که بیانگر این است که از ابتدا و آغاز ایشان مبتلا به رجس نبوده اند مانند صفت مطهره برای فرشته ها و کتب آسمانی که بیانگر پاک بودن آنها از ابتدا و آغاز است.
وی افزود: اذهاب نیز عرفیت دارد و دو جور است، در برخی جاها مثال زده اند که مثلا ما زید را از زندان نجات دادیم و گاهی گفته می شود که قرار بود زید زندان برود و ما او را از زندان نجات دادیم که استعمال عرفی دارد و در اذهاب آیه نیز این طور است.
وی تاکید کرد: ما در محاجه با مخالفان می‌گوییم اگر شما قبول دارید که در زمان نزول این آیه، حضرت زهرا و امام علی(ع) بوده و حسنین نیز کودک بوده‌اند پس تکلیفی بر دوش این دو کودک نبوده و رجسی در کار نیست که بخواهد برداشته شود.
آیت الله استادی با بیان اینکه میان ما و اهل بیت(ع) قطعا تفاوت وجود دارد تصریح کرد: فردی با فضایل خاصی به دنیا می آید و فرد دیگری کمتر این فضایل  را دارد و در نهایت هم هر کسی تکلیفی که دارد به اندازه این ظرفیت و ویژگی هایی است که خدا به آنان داده است.

آیه مباهله در تبیین ایمان پیامبر و اهل بیت(ع) است

وی با اشاره به آیه مباهله عنوان کرد: در آیه صیغه جمع برای مباهله به کار رفته یعنی«نبتهل» که در اینجا این واژه را لعنت و با دعای برای لعنت معنا کرده اند؛ اصل این که این آیه مربوط به اهل بیت جای تردیدی نیست و در مجمع نیز آمده که همه مفسران گفته‌اند «ابناء» در این آیه حسنین(ع) هستند و نساءنا نیز جز حضرت زهرا کسی نبوده است البته کسانی که بحث کرده‌اند بیشتر روی «انفسنا» متمرکز شده‌اند.   
وی افزود: ما انفسنا را امیرالمومنین می دانیم و می گوییم ایشان به یک معنا مساوی با پیامبر است ولی آنها می گویند شامل آن حضرت نیست، و خود پیامبر مصداق انفسنا است، و امام علی را در همان «ابناءنا» قرار می دهند در حالی که این حرف بی ربط است؛ مجمع می گوید هیچ کس خودش را دعوت نمی کند بلکه کسی غیر خود را را دعوت می کند که در حکم جان او است و در 60 کتاب هم آمده که حتما این آیه در شان اهل بیت(ع) است؛ آیت الله بهجت در جایی فرمودند که روایات صحیحه ای داریم از پیامبر که ایشان تصریح فرموده اند که علی، نفس و جان من است. پس هم مصداق انفسنا، نساءنا و ابناءنا روشن است و این آیه ایمان را مطرح فرموده است.   
وی با نقلی از علامه شرف‌الدین تصریح کرد: ایشان فرموده است که چون زهرا(س) زن همتا نداشته، انفس نیز همتا نداشته یکی بیشتر برای مباهله نیاورده است و حسنین(ع) نیز چون دو نفر بوده اند و همسان همدیگر دو نفر را برای مباهله آورده است که نکته لطیفی در اثبات حقانیت دین پیامبر است.  
آیت الله استادی تصریح کرد: ما قبول می کنیم که ابن سینا در کودکی با همه بچه‌ها فرق داشته و کسی در قبول این مسئله وسوسه به خرج نمی دهد و وقتی این تعداد از مفسران به نقل از مجمع و یا دیگران این مسئله را نقل کرده اند که این آیه برای اهل بیت(ع) است نباید در آن جای تردید قرار داد.
وی با بیان اینکه برخی مدعی شده اند که آیا روایتی وجود دارد که سوره کوثر درباره حضرت فاطمه(س) است تاکید کرد: برخی در جواب گفته اند که ما از خود این سوره و آیات دیگر می توانیم قراینی به دست آوریم که منظور از کوثر خود حضرت زهرا (س) است اگرچه در روایات نیز وجود دارد البته تحقیقی که بنده هم داشتم کوثر را به امیرالمومنین نسبت داده است که منافاتی با اینکه حضرت زهرا(س) نیز کوثر است وجود ندارد و برخی مانند علامه طباطبایی نیز تصریح کرده‌اند که از خود قرآن می‌توان فهمید که منظور از کوثر خود حضرت زهرا (س) است.

بازتاب خبر در رسانه ها :

خبرگزاری ایکنا