رئیس دانشگاه عالی قرآن و حدیث المصطفی(ص) با بیان اینکه وجود مبلغ دینی و رهبر الهی، امنیت، معنویت، اقتصاد و محیط زیست مناسب پنج ویژگی بلد طیبه است، گفت: متاسفانه برج میلاد با اینکه نماد معماری کشور ما است از هرگونه نشانه دینی، آیه و روایت بیگانه است.

حجت‌الاسلام والمسلمین دکتر محمدعلی رضایی اصفهانی شامگاه شنبه اول آبان ماه در ادامه جلسه تفسیر اجتماعی خود در دارالقرآن علامه طباطبایی(ره) در ادامه واژه‌شناسی مباحث اجتماعی گفت: در جامعه‌شناسی میان جمع و اجتماع تفاوت وجود دارد؛ جمع به یک گروهی از مردم گفته می‌شود که مانند حضور در یک مسابقه ورزشی گرد هم می‌آیند و بعد هم پراکنده می‌شوند، ولی اجتماع گروهی از مردم هستند که فرهنگ و هدف مشترکی دارند و به آن آگاهی نیز دارند و برای رسیدن به آن هدف نیز تلاش می‌کنند.
دکتررضایی اصفهانی با اشاره به واژگان امت، ملت، شعوب و فئه و ... که همخوان با اجتماع و جمع هستند بیان کرد: فئه در اصل به معنای رجوع است و هفت مرتبه در قرآن آمده است ولی در معنای گروه نظامی استعمال می‌شود و در آیه ۲۴۹ بقره در مورد جنگ طالوت و جالوت ذکر شده است.
وی با اشاره به گروه قوم اظهار کرد: معمولا به مردان گفته می‌شود ولی زنان را نیز شامل است و در قرآن نیز عمدتا در مورد ملت پیامبران مانند قوم لوط و نوح و ... به کار رفته است یعنی یک قوم را به پیامبر آن نسبت داده است یعنی مردم را با پیامبرشان می‌شناسیم که مفهومی کاملا اجتماعی دارد.
رئیس دانشگاه قرآن و حدیث مجتمع آموزش عالی امام خمینی(ره) با اشاره به واژه بلد عنوان کرد: بلد در اصل به قطعه‌ای از زمین گفته می‌شود اعم از اینکه آباد باشد و یا نباشد؛ مکانی محدود و معین که محل انس و اجتماع ساکنان آن است؛ در قرآن گاهی به سرزمین غیرآباد و گاهی به شهر آباد گفته شده است.
رئیس مرکز تحقیقات قرآن کریم المهدی(عج) ادامه داد: مکه وقتی هنوز سرزمینی خشک و بی آب و علف مانند دوره حضرت ابراهیم بود بلد خطاب شد و در زمان پیامبر(ص) نیز بلد خطاب شده یعنی ملاک شهر بودن مکه حضور پیامبران در آن است و آنقدر اهمیت می‌یابد که به آن قسم خورده می‌شود یعنی وقتی فقط ابراهیم و اسماعیل و هاجر در مکه بودند آن را بلد عنوان کرد در حالی که ما امروز ملاک شهربودن را تعداد جمعیت می‌دانیم. همچنین وقتی مشرکان پیامبر را از مکه اخراج کردند، خداوند مکه را قریه نامید.
برج میلاد با نشانه‌های یک شهر اسلامی بیگانه است
استاد و قرآن‌پژوه حوزه با اشاره به آیه شریفه «لَقَدْ كَانَ لِسَبَإٍ فِي مَسْكَنِهِمْ آيَةٌ جَنَّتَانِ عَنْ يَمِينٍ وَشِمَالٍ كُلُوا مِنْ رِزْقِ رَبِّكُمْ وَاشْكُرُوا لَهُ بَلْدَةٌ طَيِّبَةٌ وَرَبٌّ غَفُورٌ» ادامه داد: در این آیه نیز ملاکاتی برای شهر بودن قرار داده است که متاسفانه در شهرسازی ما رعایت نشده و کمتر رعایت می شود که نمونه آن در برج میلاد به عنوان نماد معماری ماست که هیچ اثری از نام خدا، آیه و روایت و ... در سازه آن وجود ندارد. در این آیه فرموده که شهر خوب، شهری است که از لحاظ اقتصادی، بارور باشد، محیط زیست آن سرسبز باشد، همچنین معنویت و ارتباط با خدا در آن وجود داشته باشد و مردم شکرگزار نعمات باشند و در این صورت است که غفوریت الهی تجلی پیدا می‌کند.
وی افزود: قرآن کریم دو بار به مکه قسم خورده است؛ که یکبار به علت بلد امین بودن و یکبار دیگر نیز به واسطه حضور پیامبر(ص) است که با الغای خصوصیت از این آیه به دست می آید که شهر امن خوب است؛ امروز بزرگترین نعمت کشور ما همین امنیت است در حالی که تمامی کشورهای اطراف ما حتی ترکیه بان دبدبه درگیر نا امنی هستند و این امنیت نیز مرهون زحمات نیروهای نظامی و شهدایی است که در این راه تقدیم شده و می‌شود.
۵ ویژگی شهر اسلامی
حجت الاسلام رضایی اصفهانی در ادامه اظهار کرد: وجود مبلغ دینی و رهبر الهی، امنیت، معنویت، اقتصاد مناسب و محیط زیست مناسب پنج ویژگی بلد طیبه است و در اینجا متوجه می‌شویم که چرا قرآن هر قومی را به پیامبر آن نسبت داده است.
وی با اشاره به واژه قریه افزود: قرآن اقوامی را که عذاب شدند به قریه نسبت داده و نه بلد؛ یعنی وقتی سخن از عذاب قومی به میان آمد سرزمین آنان را قریه می‌نامد؛ همچنین در قرآن دو بار به شهر انطاکیه در ماجرای موسی و خضر اشاره شده است؛ یکبار وقتی مردم این شهر از دادن غذا به موسی و خضر بخل ورزیدند این شهر را قریه خطاب می‌کند ولی وقتی بحث ساختن دیوار دو کودک یتیم پیش می آید از واژه مدینه بهره می‌برد یعنی اگر مردم شهری، صفات زشت اخلاقی مانند بخل داشته باشند با وجود جمعیت زیاد، قریه نامیده می‌شود.
دکتررضایی اصفهانی عنوان کرد: پیامبر زمانی که هجرت به مدینه کردند قرآن کریم از آن به عنوان مدینه نام برده که در مفهوم مدینه اقامت، نظم و تدبیر و ... آمده است؛ در قرآن ۱۴ مرتبه مدینه به کار رفته است؛ به پایتخت مصر در دوره فرعون و یوسف، شهر لوط و شهر اصحاب کهف و شهر حبیب نجار در سوره یاسین را هم مدینه نامیده است. بنابراین جامعه و اجتماع در قرآن با جامعه‌شناسی تفاوت اساسی دارد که یکی گره زدن جامعه با رهبر الهی و دیگری کشاندن سرنوشت جامعه به آخرت است.
وی افزود: مسئله قسم بسیار مهم است و خدا برای بیان عظمت چیزی به آن قسم می خورد از این رو قرآن کریم وقتی به بلد قسم می‌خورد نشانه عظمت بلد است وقتی که رهبر الهی در آن حضور داشته و یا ویژگی‌های یک شهر اسلامی را داراست.

بازتاب خبر در رسانه ها :

خبرگزاری ایکنا

خبرگزاری برنا

---------------------

سایت قم نیوز